TTOPS ฝากตัวกับ มาเฟียคาสิโน
ต่อเนื่องจากบทความที่ผ่านมา ก้าวแรก คาสิโนปอยเปต ผมอยู่ที่คาสิโน โกลเด้น คราวน์ เป็นวันที่สี่ตื่นเช้ามาก็เหมือนทุกๆวัน พี่ชายแจ้งว่าตอนบ่ายเจ้านายจะถึงที่คาสิโนปอยเปต ความรู้สึกขณะนั้นกล้าๆกลัวๆ เพราะผมเคยได้ยินกิตติศักดิ์ของเขาเป็นคนดุและเป็นเจ้าพ่อมาเฟียแห่งเมืองนครปฐม แต่เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดยอมรับสภาพ พี่ชายผมก็พาผมไปฝากเนื้อฝากตัวของานทำ สิ่งที่ทำให้ผมแปลกใจคือสิ่งที่คิดไว้มันตรงกันข้ามครับ เจ้าพ่อให้ผมเป็นผู้ติดตามไม่ว่าจะไปไหนก็ต้องตามไปทุกที่ เวลาเข้าห้องน้ำเหมือนกันรออยู่ข้างหน้าห้องน้ำคือไม่ให้คาดสายตา จะรับประทานอาหารต้องนั่งอยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเขารักเราหรือว่าเอาไว้เป็นเกราะกันกระสุน เพราะว่าใกล้ชิดขนาดนั้น ภารกิจของผมทำงานลำบากมากต้องส่งเจ้าพ่อเข้าห้องก่อนผมถึงจะได้นอน ตื่นนอนมารอบริเวรหน้าห้องเจ้านายก่อนเป็นประจำอย่างนี้ทุกวัน อยู่ๆไปก็รู้สึกสนุกมากเพราะไม่ว่าจะเดินไปไหนมาไหน มีแต่คนเกรงใจและสิ่งที่ตามมาคือใครเห็นหน้าก็ให้เงินใช้ ประวัติของเจ้าพ่อ มาเฟียคาสิโน คนนี้ครับ นามของเขาผมไม่สามารถบอกได้เขาเกิดที่จังหวัดนครปฐม เติบโตมาในสายนักเลงเคยติดคุกคดีฆ่าคนตายฉายามือปืนร้อยศพ ต่อมาหลังจากออกเรือนจำก็มีผู้กว้างขวางท่านหนึ่งได้ขอตัวไปติดตามคุ้มกันเหมือนกับเป็นมือปือประจำตัวก็ได้ และในช่วงเวลาเดียวกันก็เปิดบ่อนการพนันหลายแห่งในกรุงเทพเพราะว่ารู้จักกับผู้ใหญ่หลายๆคน เขาเดินตามผู้กว้างขวางระดับชาติจึงทำให้มีบารมีและอำนาจเหลือล้นต่อมาเขาได้ขยับขยายธุรกิจการพนันไปอยู่ที่ประเทศกัมพูชาในแถบ ปอยเปต ด้วยการเปิดทำจังเก็ตที่ โกลเด้นคราวน์ คาสิโน โดยการร่วมทุนกับเพื่อน ที่จริงแล้วนายทุนใหญ่คือผู้ใหญ่ระดับชาติคนหนึ่ง ลูกค้าส่วนใหญ่ที่มาเป็นเจ้านายระดับสูง ผู้บริหารท้องถิ่นพ่อค้าแต่ละคนเบิกชิปขั้นต่ำประมาณสิบล้านบาทไทย คนเล่นที่มาส่วนมากไม่เอาเงินสดมา ถ้าลูกค้าเล่นได้ทางคาสิโนโอนเงินให้ก่อนแต่ถ้าเสียเจ้าพ่อมาเฟียตามเก็บเงินมาให้นายทุน เดือนๆหนึ่งมีรายได้ซึ่งแบ่งกับหุ้นส่วนแล้วก็ประมาณห้าสิบกว่าล้านบาท