Tag «สล็อต»

คาสิโนโกลเด้นคราวน์ บ้านหลังที่สอง

ต่อเนื่องจากบทความที่ผมเล่าผ่านมา ฝากตัวกับ มาเฟียคาสิโน ผมจะเล่าต่อ ณ คาสิโนโกลเด้นคราวน์ พื้นที่ภายในช่วงเวลานั้นประกอบด้วย โซนของห้องวีไอพีเรียกชื่อว่า ห้องคราวน์ ด้านในแบ่งเป็นสองส่วนห้องโถงข้างล่างใช้รับรองลูกค้าวีไอพีปกติ และชั้นสองไว้สำหรับลูกค้าซุปเปอร์วีวีไอพีหรือนักการเมืองใหญ่และผู้กว้างขวางของฝั่งประเทศกัมพูชา ทั้งหมดล้วนที่ไม่ประสงค์เปิดเผยตัวเอง ภายในห้องมี จังเก็ต ที่ให้บริการอยู่สามเจ้ามีทั้ง กลุ่มต่อรองที่สัมปทานจากคาสิโน นำโดยเจ้าพ่อมาเฟียเมืองนครปฐม ส่วนโต๊ะ บาคาร่า ในห้องวีไอพีสมัยนั้น ลูกค้าแทงได้สูงสุดถึงเกมส์ละสามล้าน ถ้ามีคนแทงตรงข้ามก็สามารถลงชิปได้หกล้านบาท ลูกค้าที่เป็นนักการเมืองส่วนใหญ่จะเบิกเป็นเครดิตอยู่ราวๆ สี่สิบล้านบาท บางคนเล่นไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงก็หมด การแทงไพ่ของนักเล่นเมื่อสิบเจ็ดปีที่ผ่านมาเป็การเล่นที่ดุเดือดมากไม่กลัวเสีย แทงแต่ละครั้งซื้อรถกระบะใหม่ๆป้ายแดงได้เกือบสิบคันซื้อบ้านหลังใหญ่ได้แบบสบายๆ   ส่วนเมนฮอล์หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าสนามทรายเป็นอีกส่วนซึ่งอยู่ติดกันกับห้องวีไอพีของโกลเด้นคราวน์ ภายในห้องก็จะประกอบไปด้วย โต๊ะบาคาร่า รับแทงขั้นต่ำห้าร้อยบาทแทงสูงสุดเจ็ดหมื่นห้าพันบาท มีโต๊ะไฮโลและ รูเล็ต ตู้ม้า ตู้สล็อด ทุกอย่างเป็นแบบรุ่นเก่าใช้หยอดเหรียญสิบบาทและบาร์น้ำฟรีห้องอาหาร ส่วนเวทีสำหรับนักร้องไม่ได้ยกพื้นสูงเหมือนปัจจุบันในห้องอาหารบริเวรสนามทรายไม่มีการตกแต่งเป็นแบบเดิมๆดิบๆ คือกับข้าวอยู่ในตู้กระจกเหมือนร้านขายข้าวแกงตามท้องตลาดทั่วไปส่วนใหญ่เป็นข้าวราดแกงไข่ดาวมีพนักงานตักให้และไม่มีน้ำเปล่าเป็นขวด เครื่องดื่มบุหรี่มาโบโร่ วินตันสิ่งเหล่านี้ขอได้จากพนักงานที่โต๊ะแจกไพ่หรือพนักงานเสริฟได้เลยไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ ส่วนห้องพักของลูกค้าที่โกลเด้นตอนนั้นมีจำนวนน้อยมากส่วนใหญ่จะสำรองไว้สำหรับลูกค้าวีไอพี ถ้าเป็นลูกค้าสนามทรายก็จะได้ห้องทางแถบปริ๊นเซสแต่ก็เดินไม่ไกลเท่าไร ตึกของปริ๊นเซสจะใหม่กว่าเพราะพึ่งสร้างเสร็จ

ก้าวแรก คาสิโนปอยเปต

คาสิโนปอยเปต

ต่อจากฉบับที่ผ่านมา เข้าสู่วงการ คาสิโน หลังจากที่ผมข้ามด่านไปคาสิโนปอยเปตไม่ได้ พี่ชายก็ให้ไปรออยู่สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งจะมีคนมารับแต่มีค่าใช้จ่ายแปดร้อยบาทและปัญหาของผมคือมีเงินไม่พอ เหลือเงินเพียงเจ็ดร้อยและเศษเหรียญสิบอีกสามสิบบาท ผมต้องไปขอเงินจากคนที่อยู่ข้างๆเพราะเขาก็จะข้ามด่านพร้อมกัน เป็นอะไรที่ไม่ดีเลยทั้งอายขายหน้าเป็นที่สุด การข้ามช่องพิเศษก็ลำบากมากเพราะว่าขณะนั้นฝนตก คนที่มารับต้องหาถุงพลาสติกมาสวมหุ้มที่รองเท้า ตอนเดินข้ามรอบๆข้างทางมืดมาก มีไฟฉายเล็กๆนำทางมองก็ไม่เห็นตอนเดินไปไม่รู้ว่าถุงที่หุ้มรองเท้าหลุดตั้งแต่เมื่อไหร่ พอถึงที่หมายเจอแสงไฟส่องสว่าง เชื่อไหมครับโคลนเปื้อนกางเกงครึ่งหัวเข่าเพราะความกลัวจากข้างๆทางเลยไม่รู้ตัว หลังจากทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วเขาก็พามาส่งที่หน้าคาสิโนชื่อโกลเด้นคราวน์ เดินเข้าไปด้านในคนเยอะมากคิดอยู่ในใจว่าถ้าไม่เจอพี่จะทำอย่างไร พอเข้ามาถึงข้างในคาสิโนก็ให้พี่คนที่ข้ามมาด้วยติดต่อพี่ชายให้มารับ ครั้งแรกในชีวิตครับที่ผมเข้าสู่ความอลังการเป็นอะไรที่อธิบายยาก พวกอาหารเครื่องดื่ม บุหรี่กาแฟและอีกทั้งเหล้าเบียร์รับประทานตามสบายทุกอย่างกินฟรี ผมเดินภายในคาสิโนมีตู้เกมส์คาสิโนรุ่นเก่าเช่น ตู้ม้า สล็อต ทุกอย่างใช้เหรียญสิบบาทหยอดและเวลาชนะเกมส์ก็จะจ่ายเป็นเหรียญสิบเหมือนเดิม ถ้าคนไหนได้มากจนเหรียญสิบในตู้หมดก็ต้องรอพนักงานมาเติมใหม่ กว่าจะเสร็จนานมากแต่จำนวนตู้เครื่องเล่นมีน้อยเพราะคนส่วนใหญ่ไม่นิยมเล่นตู้เกมส์จะเล่นไพ่กันเป็นส่วนมาก ตอนนั้นผมยังไม่ได้ทำงานเพราะเจ้าของที่ผมจะอยู่ด้วยยังไม่มาจากกรุงเทพ ในช่วงสองสามวันที่รอผมตื่นเช้ามาก็ลงมาเดินภายในสำรวจสถานที่ต่างๆหิวก็หากินได้เลยไม่เหมือน ณ ปัจจุบันนี้ต้องมีเงินแลกชิปเองถ้าไม่มีตังค์ก็หาทานข้าวลำบากสมมติว่าเจอเพื่อนที่มีคูปองมื้อนั้นก็รอดไป