เหตุระทึกที่ คาสิโนปอยเปตรีสอร์ท

ต่อเนื่องจากบทความแล้ว 17ปีที่ผ่านมา บ่อนคาสิโน ที่เขมรซื้อขายถูกสุดๆ ช่วงที่ผมเข้ามาทำงานที่ คาสิโนปอยเปตรีสอร์ท แรกๆ ที่พักอาศัยต้องเช่าห้องในซอยด้านหลังคาสิโนค่าเช่าห้องเดือนละสี่พันห้าร้อยบาท ทางเข้าในซอยเป็นดินลูกรังตอนหน้าฝนลำบากมาก ทั้งแฉะมีน้ำท่วมขัง ข้างๆ มีกองขยะส่งกลิ่นเหม็น ในโรงแรมไม่สามารถนอนได้เพราะไว้สำหรับลูกค้า ส่วนเจ้าพ่อมาเฟียนานๆ มาครั้งหนึ่ง มีแต่ผู้จัดการจังเก็ตคอยดูแลและจ่ายเงินเดือนแทน อยู่ต่อมาไม่นานจอมอิทธิแห่งเมืองคอนถมได้พาลูกสมุนมาด้วยสองสามคน ขณะที่เจ้าพ่อกำลังจะกลับกรุงเทพ เวลาขณะนั้นประมาณสิบหกนาฬิกาสามสิบนาที ลูกสมุนได้มองเห็นคนขี่มอเตอร์ไชด์มาใกล้ๆ แล้วเอากระเป๋ามาวางบนหลังคารถ เผอิญสิ่งของที่วางเลื่อนไปค้างที่กระโปรงท้ายของรถและหลังจากนั้นก็จอดรถแล้วเรียกทหารพรานมาตรวจสอบปรากฏว่าเป็นระเบิดทำลายล้างอย่างรุนแรง พอเจ้าหน้าที่ทำลายเรียบร้อยแล้ว เจ้าพ่อกับลูกน้องก็ได้สับเปลี่ยนรถยนต์โดยการใช้รถของ บ่อนคาสิโน สาเหตุและชนวนระเบิดอาจเป็นความขัดแย้งส่วนตัว

ต่อมาอีกไม่นานมีการวางระเบิดหน้าห้องพักของโรงแรมแห่งหนึ่งใน บ่อนปอยเปต ซึ่งตอนนั้นพนักงานรักษาความปลอดภัยได้เดินไปหยิบถุงเพื่อจะเอาไปทิ้งขณะหิ้วถุงมาลูกระเบิดได้เกิดระเบิดขึ้น ทำให้แขนของชายคนนั้นขาดหนึ่งข้าง ส่วนลูกสมุนของเจ้าพ่อที่เคยคุยโวว่าฆ่าคนมาแล้วหลายศพ พวกเหล่านี้ตั้งแต่เกิดเรื่องไม่มีใครโผล่มาเลย ลูกน้องเจ้าพ่อที่เหลือมีเพียงผมและพี่น้องอีกสองสามคนกลางคืนเวลาเดินไปไหนก็กลัวเหมือนกัน แต่เจ้านายสั่งให้อยู่ก็ต้องสู้ต่อไป วันใดว่างๆก็เดินไปเที่ยวดิสโก้เท็กอยู่ด้านหน้าของ บ่อนฮอลิเดย์พาเลช ปัจจุบัน ตอนนั้นการเที่ยวตรงนี้อันตรายที่สุดเพราะคนที่ควบคุมและคอยดูแลถือปืนอาก้าทุกคน บ้านเมืองของกัมพูชา ณ ขณะนั้นป่าเถื่อนมาก สองเดือนผ่านไปเจ้าพ่อมาเฟียกลับจัดระเบียบด้วยการจัดให้ทุกคนเข้าระบบของบริษัทการแต่งกายให้ใส่สูทเหมือนสากลทั่วไปได้เงินเดือน หนึ่งหมื่นบาทที่พักฟรีพร้อมอาหารทุกมื้อ คนไหนทำไม่ได้ก็กลับบ้านส่วนผมและพี่ชายพร้อมกับเพื่อนต้องอยู่ต่อเพราะไม่อะไรทำที่เมืองไทย